طول عمر گربه مبحثی است که فاکتورهای زیادی درآن تاثیر خواهند داشت اما در کل این امر ارتباط مستقیمی با اصول نگهداری گربه دارد. ضمناً بهتر است بدانید این فاکتورها در تشخیص سن گربه و شناسایی علائم پیری در گربه نیز به ما کمک میکنند. گربه خود را برای شستشو و کوتاهی موها به پت واش پتیا بیاورید و یا تماس بگیرید که ماشین سیار شستشوی سگ ما به محل شما بیاید.
اگرچه طول عمر گربه عقیم شده، بین چهارده تا هجده سال است اما بعضی از گربه ها حتی بیشتر از این سن هم زندگی میکنند.
امروزه دیگر دیدن یک گربه با حدود سن بیست سال، موضوع غیر عادی نیست زیرا با بهبود روند نگهداری، بهتر شدن تغذیه و پیشرفت علم و داروهای حیوانات مانند واکسیناسیون، شاهد این هستیم که گربه ها بیش از پانزده و گاهی حتی بیش از بیست سال عمر میکنند.
با پتیا همراه باشید؛ زیرا در این مقاله قصد داریم به مباحثی چون طول عمر گربه، تشخیص سن گربه و علائم پیری در گربه بپردازیم.
عوامل متعدد و موثر در طول عمر گربه
امن بودن مکان نگهداری گربه
همانطور که گفته شد عوامل متعددی در طول عمر گربه موثرند اما مهمترین عامل خانگی بودن و نگهداری دائمی او در یک مکان امن است. گربه ها یکی از حیواناتی هستند که عمر مفید آنها کم است و هرچه آنها در محیط های آرامی مانند خانه ها زندگی کنند، عمر آنها بیشتر خواهد بود. میانگین طول عمر گربه در طبیعت وحش بین پنج تا هفت سال است در صورتی که میانگین طول عمر گربه خانگی بین دوازده الی هجده سال است. همانطور که مشخص است گربه های خیابانی عمر کوتاه تری نسبت به گربه های خانگی دارند زیرا بیشتر در معرض اتفاقات ناگواری چون تصادف با وسایل نقلیه، آسیب دیدن توسط حیوانات وحشی، خوردن سموم، پیدا نکردن غذا، و انواع خطرناک بیماری های گربه ای مانند ایدز گربه ای قرار میگیرند. پس اگر بخواهیم گربه ها در سه دسته تقسیم بندی کنیم، این سه گروه به شرح ذیل میباشد:
- گربه های خیابانی که به طور میانگین دو سال عمر میکنند.
- گربه هایی که هم بیرون میروند و هم در خانه هستند، چهار تا ده سال عمر میکنند.
- گربه هایی که در داخل خانه نگهداری میشوند ده الی پانزده سال عمر میکنند؛
حتی در بسیاری از موارد شاهد این هستیم که بعضی از آنها به بیش از بیست سالگی هم میرسند.
آرامش روحی گربه
به سبب اینکه استرس یکی از بزرگ ترین علل بروز انواع بیماری ها در گربه است، اگر او از نظر حیث روحی در وضعیتی کاملاً آرام قرار داشته باشد، طول عمر گربه بیشتر خواهد شد.
شاید از خودتان بپرسید استرس چه ارتباطی با بیمار شدن گربه دارد؟
پاسخ این سوال، این است که استرس دائمی در گربه سبب میشود که سیستم دفاعی بدن او به طور کامل و صحیح کار نکند، در نتیجه این حیوان بیشتر از دیگر حیوانات مستعد ابتلا به انواع بیماری ها قرار میگیرد.
ارتباط مستقیم تغذیه با طول عمر گربه
اگر دوستدار گربه ها هستید، باید درباره تغذیه آنها این نکته را بدانید که اولویت اول غذای گربه ها گوشت است و دقیقا به همین علت است آنان را حیواناتی گوشت خوار مینامند اما این بدین معنا نیست نباید مواد مغذی دیگری را دریافت کنند.
بنابراین همواره باید اطمینان حاصل کنید که رژیم غذایی گربه خانگی شما شامل تمام مواد مغذی لازم برای رشد و قوی شدن او باشد.
گربه هایی که رژیم مناسب و متعادل ندارند و دارای دایره غذایی محدودی هستند، طبیعی است که انواع ویتامین ها و املاح لازم را دریافت نمیکنند و بیشتر از دیگر گربه ها در معرض بیماری ها قرار میگیرند.
نکات مهم درباره تغذیه گربه
- جهت یافتن تغذیه مناسب برای گربه تان، میتوانید از دامپزشک کمک بگیرید.
- پروتئینها بسیار برای گربه ها حائز اهمیت هستند چرا که گربه ها به علت سیستم گوارشی منحصر به فردشان در مقایسه با سگها، به پروتئین بیشتری نیاز دارند؛
بر همین اساس گربه های بالغ باید روزانه به ازای هر کیلوگرم وزن گربه، حداقل ۱۴۰ گرم پروتئین دریافت کند.
- کربوهیدراتها و لاکتوز ترکیباتی هستند که گربههای بالغ قادر به هضم مقدار زیادی از آنان نبوده و نیازی به وجودشان در رژیم غذایی نیست؛
وجود کربوهیدراتها حتی می تواند منجر به کاهش هضم پروتئین شود که برای گربه ها مضر هستند.
- آمینواسیدهای ضروری مانند تائورین (Taurine)، متیونین (Methionine) و سیستئین (Cysteine) بسیار برای گربه ها مهم است زیرا بدون آنها ویتامین های مهم و مقدار مورد نیاز پروتئین، کاهش مییابد و در نتیجه سلامت گربه افت پیدا میکند.
- غذاهای مناسب گربه تان را میتوانید از انواع فروشگاه اینترنتی لوازم حیوانات خانگی تهیه کنید.
فعالیت بدنی روزانه گربه
گربه ها معمولا تمایل زیادی به خوردن غذا دارند به همین علت برای آنکه طول عمر گربه طولانی شود، باید از چاق شدن او جلوگیری کنید.
علاوه بر این که مطمئن میشوید گربه تان روزانه بیش از پنج تا ده کالری اضافه تر از برنامه تغذیه ای خود استفاده نمیکند، باید او را به فعالیت بدنی وادار کنید.
گربه ها عاشق بازی هستند و فعالیت آنها میتواند در افزایش طول عمر گربه ها موثر واقع شود پس با فراهم سازی وسایل بازی از انواع پت شاپ اینترنتی برای آنها، زمانی را به فعالیت روزانه آنان اختصاص دهید.
ارتباط نژاد گربه با طول عمر او
در میان انواع عوامل تاثیرگذار بر روی طول عمر گربه ها، نژاد عامل دیگری است که میتواند نام برد؛
معمولا بعضی نژادها نسبت به دیگر نژادها عمر طولانی تری دارند؛
برای مثال گربه های سیامی (Siamese)، منکس (Manx) و نژادهای دورگه مانند نژاد گربه های اصیل معمولا دارای طول عمر طولانی تری هستند اما برعکس گربه های برمه ای، با همه رسیدگی ها، راز عمر طولانی را بلد نیستند.
دخالت ارث در طول عمر گربه
- قبل از به سرپرستی گرفتن گربه ای به پیشینه ژنتیکی او دقت کنید؛ گربه هایی که پدر و مادرهایی غیرمرتبط دارند، پیشینه ژنتیکی قوی ای دارند و بیشتر از دیگر گربه ها عمر میکنند؛ به بیان ساده تر اگر پدر و مادر گربه شما با هم نسبت خانوادگی نزدیکی داشته باشند، گربه تان پیشینه ژنتیکی ضعیفی دارد.
- کاملاً واضح است که در صورتیکه یک گربه به صورت ارثی به یک بیماری مبتلا باشد، یقیناً عمر او کاهش خواهد یافت؛ اگر تصمیم به نگهداری گربه ای دارید، قبل از تحویل حیوان با پرورش دهندگان حیوانات خانگی مشورت کنید و در ابتدا یک آزمایش بگیرید تا از خطرات احتمالی و بیماری های ارثی حیوان مطلع شوید.
پس در نتیجه گربه هایی با ژن ضعیف و ناامن و گربه هایی با بیماری مرتبط با ارگان های داخلی، معمولاً نمیتوانند به اندازه دیگر گربه های سالم عمر کنند.
جنسیت گربه
طبق تجربه ثابت شده گربه های نر بیشتر از ماده ها عمر میکنند؛ این عامل به ویژه در ماده های اخته نشده که زایمان های متعدد دارند، بیشتر نمود پیدا میکند حتی اگر در بهترین شرایط زندگی کنند و بهترین تغذیه را داشته باشند.
تشخیص سن گربه
در زمینه تشخیص سن گربه بعضی معتقدند گربه ها در یک سال اول زندگی خودشان، به سنی میرسند که معادل آن در انسان ها پانزده سالگی است و بعد از دو سالگی، هر یک سال از سن او برابر با پنج سال انسانی است.
البته این مطلب هم وجود دارد که رشد گربه ها و سن آنها به طور دقیق قابل برابرسازی با انسان نیست اما در قاعده کلی تشخیص سن گربه ها، سن آنها بر اساس امید به زندگی گربه محاسبه میشود که امید به زندگی متوسط این حیوان تقریبا هفده سال است؛
و متوسط امید به زندگی برای انسان هشتاد و چهار سال است که این بدان معناست که امید به زندگی انسان نسبت به گربه پنج به یک است.
اگر میخواهید در زمینه تشخیص سن گربه، مراحل سن گربه را با مراحل سن انسان بسنجید، از جدول زیر استفاده نمایید:
- نوزادی: از تولد تا دو هفتگی
- کودکی: از دو تا شش هفتگی
- نوجوانی: از شش الی دوازده هفتگی
- بلوغ و رشد: سه تا دوازده ماهگی
- جوانی: از یک تا پنج سالگی
- میان سالی: از پنج تا ده سالگی
- سالمندی: از یازده تا پانزده سالگی
- پیری: از پانزده سالگی به بالا
نشانههای تشخیص سن گربه
دندانهای گربه
دندانهای گربه، یک شاخص عالی برای تشخیص سن گربه است؛ دندان ها در بچه گربه های تازه متولد شده، بین دو تا چهار هفته اول درمیآیند و در چهار ماهگی همه دندانهایشان درآمده است.
پس اگر در هنگام به سرپرستی گرفتن گربه ای، با ردیفی کامل از دندان های سفید مواجه شدید، بنابراین گربه بین شش ماه تا یک سال سن دارد.
همچنین گربه های بین یک تا دو سال، احتمالاً چند دندان زرد در بین دندان هایشان دارند؛ پس اگر تقریبا تمام دندانهای او زرد شده باشد، احتمالا گربه بین سه تا پنج سال دارد. اگر گربه چند دندان در دهان ندارد و بعضی از دندانهای او از بین رفته اند، احتمالا یک گربه بالغ است.
اندام گربه
از دیگر شاخصه های تشخیص سن گربه؛ اندام او است؛ بدین صورت که هر چه گربه جوان تر باشد، دارای عضلات بیشتری است؛ اما حیوان پیرتر معمولاً دارای علائم پیری در گربه است و چربی اضافه تر و پوست افتاده تری در اطراف شانه های خود دارد.
موهای گربه
عامل دیگری که در گربه همراه با افزایش سنشان تغییر میکند، وضعیت موهای بدن او است؛ این بدین معناست که بچه گربه ها و گربه های جوان تر معمولاً موهایی نرم و زیبا با رنگ تیره دارند؛ اما گربه های پیرتر دارای یکی از علائم پیری در گربه هستند که آن هم موهای ضخیم تر و خشن تر و رنگ موهای احتمالاً سفید یا خاکستری است.
چشمان گربه
گربه های جوان دارای چشمهای شفاف و روشن و بدون اشک هستند و عدسی چشم آنها نیز معمولا واضح تر است اما گربه های پیرتر چشمانی هاله دار دارند که توسط این مورد میتوان علائم پیری در گربه را تشخیص داد.
علائم پیری در گربه
علائم پیری در گربه ها بین هفت تا یازده سالگی بروز میکند و آنها را در ظاهر و رفتارشان نشان میدهند.
- سیستم دفاعی ضعیف نسبت به عوامل خارجی
- کاهش انعطاف پذیری پوست و نازک تر آن
- کاهش جریان خون در بدن
- کاهش تحرک و وزن
- کاهش اشتها
- کاهش توده های عضلانی و افزایش در یافتن مکان گرم
- کاهش حواس شنوایی و بویایی
- تغییرات رفتاری مانند پرخاشگری، ترس و منزوی شدن، سردرگمی، بی اختیاری، میومیوهای غیرعادی و بی دلیل
- کاهش خواب
- بروز بیماری هایی چون مشکلات دهان و دندان، یبوست، عفونت های ادراری، آرتروز، فشار خون بالا، کاهش کارایی کلیه ها و فعالیت های سیستم گوارشی، پرکاری تیروئید، دیابت، سرطان و …
- افزایش رشد و ضخیم ناخن ها
نظرات کاربران
امتیاز کل
در حال حاضر نظری ثبت نشده است
ثبت نظر
امتیاز شما